bir insanın benliğini o kadar çok kendimle dolduruyorum ki kimse beni özlemese yeridir.
Bana soruyorlar niye kimseyi çok sevmiyorsun diye, ben çok sevince acımasız oluyorum ve hep bu yüzden kaybediyorum.
Az sevmek istediğim şeyler var, vazgeçemediğim çikolata gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder