Adem oğlu nisyan ile biz isyan ile...
Biz de ademoğlu olduğumuza göre voleyi iki kere vuruyoruz.Hem unutuyoruz hem isyan ediyoruz.Ne güzel.Gelin görün ki, teoriler pratikte nasıl yetersiz kalıyorsa biz de günlük hayatı okumakta o derece yön şaşırıyoruz, ayniyetteyiz pusulası çevresinde metal olan avcıyla.Bugün demadem pür huzur ve pür gam oldum.Tehditlerden sıkılsam da mutluluğu duydum uzun bir aradan sonra.Artık isyan ediyorum.Benim için sıkıntı yok.YETER.Romantizm rüzgarını koklasak da kulağımıza realizm fısıldanmış doğuştan.Hem ordanız hem burdan.Aidiyet bahsi kapansın artık diyorsanız haklısınız.Bu yüzden arabayı duvara vurup kaçtım aslında hayata yön vermekten ziyade amacım yön verenlere göz süzmek.Dedim ya ağlamak marifet olmamalı.Güzel gülen kadınlar ağlamasınlar fedaileri hazırdır nazırdır.Acı çekemeyen insanlara acıdım bir de bu akşam.Tadına varanlar için ne büyük keyiftir çünkü gurmelerin hası değirmende biber öğütenler misali acıyı sinesinde dövenlerdir.
Kırılan cevval bakışlar olsa ya da kalem kutular dü-cihanda farketmez yıkılan duvar hep benim üstümde kalıyor.Balyozlar iniyor kafama sonra bir bakıyorum millet gösteri izler gibi karşımda çekirdek çıtlatıyor.Seyreylemek güzeldir ya neyse... Görelim mevlam neyler ne eylerse güzel eyler.Muhayyilesine kurban olduğum, arkadaşım Umut'a resim için teşekkürler.Ben huzursuz kalanda artan huzur jokeri onlara gitsin.Yazıklar olsun bu hayatı bilingual yaşayıp ikileme düşenlere
Buyrun;
...................................................................
Hece dizmek bir yana, söz bilmezdim evvelden
Ayna tuttum baktım bir garip minvalden,
Kimi insan çoktur geçilmez derdinden
Az olanı bul ki sermest olsun ezelden
Vakitsiz gül açmaz ya
Açılmasın lacerem
Baktın
Olmadın
Olamadın bir Kerem
Arama, Aslıya bakınma
Sardırma yazık ol hatuna
