26 Mayıs 2011 Perşembe

1..2...3...4



bugün evde yüksek sesle şarkı söyledim ve duvarlar sesimi yankıladı.
Doyasıya ağladım bi çocuk gibi

Horoz şekeri elinden alınmış minik bir kız 
Çok yalnızım demeye dilim varmıyor
ama sensizim
yaşam 1 adım önde peşinden 
4 nala koşuyorum
nefesim tıkanıyor
panik atak başlamış
annem bile merhemiyle gelmiyor kapıma
kağıtlar üstüne kurulmuş yaşam 
cebimde hiç tane
sen olmasan belki hiç
son günler böyle geçiyor
seyir defteri,
şimdilik senin isminsiz devam ediyor
.....

Bayezid Külliyesi